ibik
a. 1. Horoz, hindi vb.nin tepesinde bulunan kırmızı deri uzantısı: Çocuğun yüzü ibik gibi kızardı. -H. Taner. 2. anat. Bazı kemiklerde bulunan ve kasların tutunmasına yarayan, çizgi durumunda pürtüklü çıkıntı. 3. Emzik. 4. hlk. Köşe, kenar, uç.
ibik Fr. Crète
ibik Fr. Caroncule
ibik
Çavuşkuşu.
ibik
Köşe, kenar, uç.
ibik
1. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası. 2. Burun: İbiğim sızlıyor.
ibik
1. Feslerin tepesindeki içi boş olan püskül kordonu. 2. Şapka siperi.
ibik
Söz getirip götüren, dedikoducu.
ibik
Özlü, çıralı çam kabuğu: İbiği yakta oda aydınlansın.
ibik
İbriğin dar ağzı.
ibik
Düğme.
ibik
Köşe, uç.
ibik İng. crest
Kuşların başında bulunan etli çıkıntı ya da tüylerden yapılmış taç biçiminde püskül.
ibik İng. comb
Tavukların başlarının üstünde genellikle kırmızı etli olan yapı.
ibik İng. crest
Kuşların başında bulunan etli çıkıntı ya da tüylerden yapılmış taç biçiminde püskül.
ibik, (ibiklü, ibük, ibibik, alaca ibik)
Çavuş kuşu, hüthüt kuşu.
İbik Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası.
İbik
Çorum ili, İskilip ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
ibik için benzer kelimeler
ibik, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'b', 'i', 'k', şeklindedir.
ibik kelimesinin tersten yazılışı kibi diziliminde gösterilir.