iç ek
a. db. Bazı dillerde kelime kökünün içine giren ek.
iç ek İng. Infix
Sözcüğün içyapısına giren ek. Türkçede iç ek yoktur: Arapçada münteşir, intişar; Latincede Vincere (yenmek) , victoria (zafer) sözcüklerindeki içekler gibi.
iç ek İng. infiks
Kelime kök veya gövdesi içine eklenen ek. Türkçede iç ek yoktur. Daha çok Asya, Afrika ve Amerikan yerli dillerinde rastlanan ek türüdür. || Latincede şimdiki zamanla geçmiş zaman arasında ayrım yapan -n- eki bir iç ektir: vic-i «yendim», vine-o «yeniyorum» gibi. Yurok yerli Amerikan dillerindeki -ge- çokluk eki de bir iç ek durumundadır: sepolah «tarla», segepolah (tarlalar) vb.
iç ek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'ç', ' ', 'e', 'k', şeklindedir.
iç ek kelimesinin tersten yazılışı ke çi diziliminde gösterilir.