ihtiyar
ihtiyar Ar. i¬tiy¥r
ihtiyar Ar. i¬tiy¥r
ihtiyar
(I) sf. 1. Yaşlı, kocamış olan, pir (kimse), genç karşıtı: Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama. -A. Kulin. 2. Cansız, sönük: Genç olmasına karşın, bakışları çok ihtiyardı. -A. Kutlu. 3. Eski: Şu ihtiyar toprak neler götürmüştür neler. -A. Kabaklı. 4. a. tkz. Baba veya anne.
ihtiyar Ar. i¬tiy¥r
(II) a. (ihtiya:rı) esk. Seçme.
ihtiyar
Türk kuklasında evin efendisi ibiş'le ihtiyar, Kavuklu ile Pişekâr'ın kukla oyunundaki özdeşleridirler.
Tul. Kuk.) Türk kuklasında İbiş'in karşısında oynayan ön kişi. İbiş İhtiyar'ın uşağıdır.ihtiyar için benzer kelimeler
ihtiyar, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'h', 't', 'i', 'y', 'a', 'r', şeklindedir.
ihtiyar kelimesinin tersten yazılışı rayithi diziliminde gösterilir.