ılıman
ılıman
ılıman Fr. Tempérants
ılıman Fr. Tempéré-ée
ılıman
ılıman
sf. coğ. Sıcaklığı çok yüksek veya çok düşük olmayan (yer, iklim), mutedil: Ilıman bölge.
ılıman Fr. Tempérants
ılıman Fr. Tempéré-ée
ılıman
1. Kaynak. 2. Suyun çağlamayan yeri: Gölde yığkanırken ılımana gittim nerdeyse bunalacaktım.
ılıman
Ilık, ılıkça.
ılıman için benzer kelimeler
ılıman, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ı harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ı', 'l', 'ı', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
ılıman kelimesinin tersten yazılışı namılı diziliminde gösterilir.