ılıman

ılıman

sf. coğ. Sıcaklığı çok yüksek veya çok düşük olmayan (yer, iklim), mutedil: Ilıman bölge.

ılıman Fr. Tempérants
ılıman Fr. Tempéré-ée
ılıman

1. Kaynak. 2. Suyun çağlamayan yeri: Gölde yığkanırken ılımana gittim nerdeyse bunalacaktım.

ılıman

Ilık, ılıkça.

---

ılıman için benzer kelimeler

---

ılıman, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ı harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ı', 'l', 'ı', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
ılıman kelimesinin tersten yazılışı namılı diziliminde gösterilir.