ısı

a. 1. fiz. Bir cismin uzamasına, genleşmesine, buharlaşmasına, erimesine, sıcaklığının artmasına yol açan fiziksel enerji: Isı, atomlar arası çekim gücünü yenerek maddenin hacmini arttırır. 2. Doğal vücut sıcaklığı, hararet: İnsan vücudunun doğal ısısı 36,5 °C'dir. 3. Fiziksel bir olaya dayalı, belirli bir ölçü üzerine kurulmuş olan sıcaklık ve soğukluk derecesi.

Acı, yakıcı.

Bir özdeği, ısıldevingen bir durudan dahayüksek sıcaklıktaki ısıldevingen duruya götürmek için verilmesi gereken erke niceliği.

Bir özdeğin öğecikleri ya da özdecikleri düzeyindeki öteleme, dönme ve titreşim devinimleri ile ilgili toplam erkesi.

Bir dizge ile çevresi arasında iş yapmayla ilgisi olmayan ve moleküllerin düzensiz devinimleri sonucu oluşan, bir erke aktarımı türü.

Bir ortamdan diğerine ışının (elektromanyetik ışınım) ve temasla (iletim ve taşınma) iletilen bir enerji şekli. Sistemle çevresi arasındaki sıcaklık farkı nedeniyle iletilir.

Bir özdeğin, atomsal ya da molekülsel ötelenim, dönüm ve titreşimlerinin kinetik erke biçiminde yayılım, iletim ve ışınım yoluyla yayılan erkesi.

(coğrafya, kimya, biyoloji)

Bir cismin uzamasına, genleşmesine, buharlaşmasına, erimesine, sıcaklığının artmasına ve bir iş yapmasına sebep olan fiziksel enerji.

1. genel uygulayım: Bir ortam ya da özdek sıcaklığının artmasına yol açan erke. 2. fizik, kimya: a. Bir özdeği ısıldevingen bir durumdan daha yüksek sıcaklıktaki ısıldevingen duruma götürmek için verilmesi gereken erke. b. bk. sıcaklık.

1. Canlı varlıkların vücudundaki sıcaklık derecesi, 2. Fiziksel bir olaya dayanarak belirli bir ölçü üzerine kurulmuş olan sıcaklık ve soğuklık derecesi.

ısı için benzer kelimeler

ısı, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, ı harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ı', 's', 'ı', şeklindedir.
ısı kelimesinin tersten yazılışı ısı diziliminde gösterilir.