kâinat
kâinat Ar. k¥¢in¥t
a. (kâ:ina:tı) 1. gök b. Evren: Bizim için ölüm yani kendi dünyamızın ölümü kâinatın en mühim hadisesidir. -A. Ş. Hisar. 2. Dünya: Varlığımı kaplayan, haşmetle uğuldayan / O büyük yeisim için kâinatı dar gördüm -E. B. Koryürek. 3. zm. mec. Herkes.
kâinat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'â', 'i', 'n', 'a', 't', şeklindedir.
kâinat kelimesinin tersten yazılışı taniâk diziliminde gösterilir.