kefaret
kefaret Ar. keff¥ret
kefaret
a. (kefa:ret) din b. 1. Bir günahı Tanrı'ya bağışlatmak umuduyla verilen sadaka veya tutulan oruç. 2. Diyet (I): Onu sevmek bile hayatımın kefareti oluyor. -A. Gündüz.
kefaret
Güç, kuvvet : Senin kefaretin ne? O taşı kaldıramazsın.
kefaret, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 'f', 'a', 'r', 'e', 't', şeklindedir.
kefaret kelimesinin tersten yazılışı terafek diziliminde gösterilir.