kelek
a. 1. bit. b. Olgunlaşmamış, ham kavun. 2. Irmaklarda işleyen ve şişirilmiş tulumlar üzerine kurulan bir çeşit sal. 3. sf. Yer yer çıplaklığı veya boşluğu olan: Kelek mısır. 4. sf. Kılsız: Kelek tulum. 5. sf. argo Aptal.
kelek
Hayvanların boyunlarına takılan büyük çan, çıngırak.
kelek
Aptal : Keleğin biridir.
kelek
Parasız alınan eşya.
kelek
Duvar örülürken tuğlalar arasına doldurulan çamur.
kelek
Küfe.
kelek
Sal, kayık.
kelek
Düzen, hile.
kelek
Mısır yaprağı.
kelek
Kesik ya da kırık boynuz.
kelek
Eski ayakkabı.
kelek
Düzen, al.
kelek
Tüysüz genç, eşcinsel.
kelek
Kelek, sal
kelek
Olgunlaşmamış karpuz, kavun
kelek
Ham kavun, şalak
kelek
Zil
kelek
Yan
kelek
Davarların boynuna takılan çan. (-Amasya; Alibey -Ordu; Güzelyurt *Hekimhan -Malatya.)
kelek
Sabunculukta ve boyacılıkta kullanılan kalya taşı
kelek için benzer kelimeler
kelek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 'l', 'e', 'k', şeklindedir.
kelek kelimesinin tersten yazılışı kelek diziliminde gösterilir.