keleş

keleş

sf. hlk. 1. Yiğit, cesur, bahadır. 2. Çok yakışıklı, çok güzel. 3. Vücut yapısı gösterişsiz. 4. Çirkin, kötü. 5. Kel: “Kayseri çarşısının tavanını, kubbesini kökünden kazıtmış . O canım mimariyi bir keleşe döndürmüş.” -B. R. Eyuboğlu.


keleş

1. Güzel, yakışıklı (insan). 2. Yiğit, temiz yürekli, kabadayı. 3. Vücut yapısı gösterişsiz, kaba. 4. Çirkin, kötü. 5. Beceriksiz.


keleş

1. Kel. 2.bk. kelez (I)-1.


keleş

Nişanlı gençlerin düğünden önce dostlarına ve akrabalarına verdikleri yemek.


keleş

Keçi boynuzu reçeli.


keleş

1. Boğa, tavlı sığır. 2. Uzun boynuzlu sığır.


keleş

Hasta, cılız, zayıf.


keleş

1. Bodur. 2. Cılız.


keleş

Yakışıklı delikanlı; boynuzları uzun ve yukarıya doğru biçimli bir şekilde kıvrık olan besili ve yakışıklı sığır


keleş

Güzel


keleş

Yakışıklı, güzel, argosu çirkin


keleş

"yiğit, mert” ...gibi bir sıfat


keleş

Güzel, yakışıklı


keleş

1. Yiğit, cesur, bahadır. 2. Pek yakışıklı, pek güzel


Keleş Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.


Keleş

Kahramanmaraş ili, Pazarcık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


keleş için benzer kelimeler


keleş, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'e', 'l', 'e', 'ş', şeklindedir.
keleş kelimesinin tersten yazılışı şelek diziliminde gösterilir.