kellik

kellik, -ği

a. 1. Kel olma durumu: “Tepelerindeki kellik, yavaş yavaş çıkan tüylerle kapanıyor.” -Ö. Seyfettin. 2. Vücudun kıllı yerlerinde üreyen bir tür mantarın, kılların dökülmesine yol açtığı bulaşıcı bir hastalık. 3. Çıplak, bitkisiz yer.


kellik Fr. Acomie
kellik

Fundalık.


kellik İng. honeycomb ringworm

Kel mantarından ileri gelen ve vücudun kıllı bölgelerinde, özellikle başta, önce kabuklanmalara, sonra saç dökülmelerine yol açan süreğen deri hastalığı.


kellik

hlk. 1. Koyunlarda görülen baş uyuzu. 2. Atlardaki sarkoptik uyuz.


kellik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'e', 'l', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
kellik kelimesinin tersten yazılışı killek diziliminde gösterilir.