kellik
a. 1. Kel olma durumu: Tepelerindeki kellik, yavaş yavaş çıkan tüylerle kapanıyor. -Ö. Seyfettin. 2. Vücudun kıllı yerlerinde üreyen bir tür mantarın, kılların dökülmesine yol açtığı bulaşıcı bir hastalık. 3. Çıplak, bitkisiz yer.
kellik Fr. Acomie
kellik
Fundalık.
kellik İng. honeycomb ringworm
Kel mantarından ileri gelen ve vücudun kıllı bölgelerinde, özellikle başta, önce kabuklanmalara, sonra saç dökülmelerine yol açan süreğen deri hastalığı.
kellik
hlk. 1. Koyunlarda görülen baş uyuzu. 2. Atlardaki sarkoptik uyuz.
kellik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 'l', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
kellik kelimesinin tersten yazılışı killek diziliminde gösterilir.