kepek
a. 1. Un elendikten sonra, elek üstünde kalan kabuk kırıntıları. 2. Başın derisinde oluşan küçük, beyaz pulcuklar: Temizlenmeye hiç vakti olmayan kirli iş adamı gibi acı acı ter, kepek, yağ ve toprak kokuyor. -A. Haşim. 3. tıp Bazı deri hastalıklarında deriden dökülen parçacıklar.
kepek
Tavan kapısı.
kepek
Yiyecek, rızık.
kepek
1. Yiyecek, rızk. 2. Pirinç unu.
kepek
Toz gibi yağan kar.
kepek
Demir yaylı tahta kapak, kepenk.
kepek Fr. son
(tarım)
kepek İng. bran
Tane yemlerin öğütüldükten sonra elenerek ununun ayrılması sonrası geriye kalan selülozca zengin hayvanlara suyla karıştırılarak verildiğinde dışkının kitlesini artırarak atılmasını kolaylaştıran kabuk kısmı.
kepek için benzer kelimeler
kepek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 'p', 'e', 'k', şeklindedir.
kepek kelimesinin tersten yazılışı kepek diziliminde gösterilir.