kıble

kıble Ar. ®ible

a. 1. Bazı ibadetler yerine getirilirken dönülen Kâbe'nin bulunduğu yön. 2. Bulunulan yerden Kâbe'nin bulunduğu yön: “Pencereden güneşe bakarak kıbleyi tayin ettikten sonra ellerimi kulaklarıma kaldırdım.” -R. N. Güntekin. 3. Güneyden esen yel. 4. mec. Sıkıntılı bir durumda yardım umarak başvurulan yer.


kıble İng. south wind

Güneyden esen rüzgâr.


kıble için benzer kelimeler


kıble, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ı', 'b', 'l', 'e', şeklindedir.
kıble kelimesinin tersten yazılışı elbık diziliminde gösterilir.