Kıpçak
öz. a. (kı'pçağı) tar. 1. XI-XV. yüzyıllarda, Hazar ve Karadeniz'in kuzeyindeki bozkırlarda, Mısır ve Suriye'de yaşamış bir Türk boyu, Kuman. 2. Günümüzde Kırım Tatarcası, Kazakça, Karaçay Malkarca vb. lehçeleri konuşan gruba verilen genel ad.
Kıpçak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek XI-XV. yüzyıllarda, Ural dağlarıyla Volga ırmağı arasında yaşamış bir Türk boyu.
Kıpçak
Diyarbakır ili, Lice ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kıpçak
Sivas ili, Doğanşar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kıpçak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
K harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'K', 'ı', 'p', 'ç', 'a', 'k', şeklindedir.
Kıpçak kelimesinin tersten yazılışı kaçpıK diziliminde gösterilir.