kırçmak
kırçmak
kırçmak
kırçmak
kırçmak
Bir şeyi çekerken koparmak
kırçmak
1. Bir vuruşta biçmek. 2.bk. kıpçıtmak (I). 3. Kırılmak, burkulmak : Beygirin ayağı kırçıldı. 4. Bir şeyi dişle kesmek, koparmak. 5. Bir şeyi sert iki cisimle ezerek koparmak.
kırçmak
Kardan ve yağmurdan önce hava bulanmak : Hava yine kırçmaya başladı.
kırçmak
Bir vuruşta biçmek.
kırçmak, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ı', 'r', 'ç', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
kırçmak kelimesinin tersten yazılışı kamçrık diziliminde gösterilir.