kırgın
kırgın
kırgın
kırgın
kırgın
kırgın
kırgın, (kırgun, kırkın)
sf. 1. Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan. 2. a. hlk. Toplu ölümlere yol açan bulaşıcı hastalık.
kırgın
1. Toptan ölüme götüren, bulaşıcı hastalık, kıran : Köyümüze gelen kırgın bir çok evleri söndürdü. 2. Toptan öldürme, kırıp geçirme.
kırgın
Düşük, aşağı (fiyat bakımından) : Son günlerde piyasa kırgın.
kırgın
Öldürücü hastalık salgını.
kırgın
Dağarcık satan kimse.
kırgın, (kırgun, kırkın)
1. Geniş ölçüde öldürüşme veya öldürme, kıtâl. 2. Maktûl
kırgın, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ı', 'r', 'g', 'ı', 'n', şeklindedir.
kırgın kelimesinin tersten yazılışı nıgrık diziliminde gösterilir.