kırgın
sf. 1. Bir kimseye gücenmiş, gönlü kırılmış olan. 2. a. hlk. Toplu ölümlere yol açan bulaşıcı hastalık.
kırgın
1. Toptan ölüme götüren, bulaşıcı hastalık, kıran : Köyümüze gelen kırgın bir çok evleri söndürdü. 2. Toptan öldürme, kırıp geçirme.
kırgın
Düşük, aşağı (fiyat bakımından) : Son günlerde piyasa kırgın.
kırgın
Öldürücü hastalık salgını.
kırgın
Dağarcık satan kimse.
kırgın, (kırgun, kırkın)
1. Geniş ölçüde öldürüşme veya öldürme, kıtâl. 2. Maktûl
kırgın, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ı', 'r', 'g', 'ı', 'n', şeklindedir.
kırgın kelimesinin tersten yazılışı nıgrık diziliminde gösterilir.