kıtık

a. Minder, yastık vb.ni doldurmak için kullanılan ve bazen de sıvanın içine katılan keten ve kendir lifleri.

Altınlardan yapılan bir çeşit gerdanlık.

Leblebi.

Mısır ekmeğinin kabuğu.

Taranması güç saç.

Ucuz oturma mobilyalarının döşenmesinde dolgu gereci olarak kullanılan ve keten, kendir artıklarından yapılan düşük değerli, esnekliği az, bitkisel gereç.

(Söz sanatı terimi) Anlamca hiç bir gereği yokken sırf bir cümleye biçim veya kuvvet vermiş olmak için katılan söz (DİZE KITlGl, Cheville).

Gereksiz sözcükler kullanarak sözü uzatma. Bir düşünceyi, sözcükleri yineleyerek anlatma. Ör.: Lise okulu. Ben bugün ile bugünden önce geçen dünkü günün olaylarını bilirim; bugünden sonra gelecek yarınki gün ne olacağını bilemem. Türleri: 1. bozan kıtık: [es. t. haşv-i müfsit] Anlamı bozan, anlayışa engel olan söz. 2. bozmayan kıtık: [es. t. haşv-i gayr-i müfsit]: Anlamı bozmayar anlayışa engel olmayan söz. Üç türlüdür: a. güzel kıtık: [es. t. haşv-i melih]: Söze güzellik veren kıtık. b. çirkin kıtık: [es. t. haşv-i kabih]: Büsbütün yersiz ve yararsız olduğu için sözü çirkinleştiren kıtık. c. ortaca kıtık: [es. t. haşv-i mutavassıt]: Söze, güzellik vermediği gibi çirkinlik de vermeyen kıtık.

Kabalığını kaybetmiş yatak yünü. (Kümbet -Eskişehir)

kıtık için benzer kelimeler

kıtık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ı', 't', 'ı', 'k', şeklindedir.
kıtık kelimesinin tersten yazılışı kıtık diziliminde gösterilir.