kıvrım

kıvrım

a. 1. Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat, büklüm: “Elinde sımsıkı tutmakta olduğu perdenin kıvrımlarını bıraktı, köşeye çekildi.” -N. Hikmet. 2. Bir tür tatlı: Cevizli kıvrım. 3. Ayrım, dönemeç: “Yolun kıvrımında ayrılanlarla dönüp bakıştık.” -A. Gündüz. 4. jeol. Kıvrılma sonunda oluşan toprak dalgası.


kıvrım Fr. Ride
kıvrım Fr. Pli
kıvrım

Saraylı da denilen bir çeşit tatlı.


kıvrım

Dönemeç


kıvrım

Çörek.


kıvrım İng. fold

Kıvrılmaya uğramış bir bölgede, dalgalı bir görünüş yaratan inişli çıkışlı kabartıların her biri. bk. kemer, tekne.


kıvrım İng. convolution
kıvrım İng. fold
kıvrım Osm. (kat), iltivâ

(jeoloji, coğrafya)


kıvrım İng. crimp

Yapağı lifinin doğal dalgası.


kıvrım İng. fold

Katmanların dalga biçiminde büküntüsü.


kıvrım

Zikzaklı çuval deseni. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep; Yenikent, Yeşilova *Aksaray -Niğde)


kıvrım için benzer kelimeler


kıvrım, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ı', 'v', 'r', 'ı', 'm', şeklindedir.
kıvrım kelimesinin tersten yazılışı mırvık diziliminde gösterilir.