kocacık
1. Semerin arka kısmında urgan takılan demir ya da tahta çengel. 2. Döveni boyunduruğa bağlayan ağacın baş tarafına takılan küçük ağaç parça.
kocacık
Tandır kürsüsü altına konan çamurdan yapılmış mangal.
kocacık
[gocacık, gocacug, gocacuk] : Semerlerin ön ve arka tahta kısımlarında bulunan ip bağlama kancası. (*Kemalpaşa -İzmir; Başkışla *Karaman -Konya) [gocacık] : (*Senirkent -Isparta) [gocacug] : (Akbaş, Kamanlar *Güdül -Ankara) [gocacuk] : (Beyceli *Fatsa -Isparta)
Kocacık
Karabük ili, Eflâni ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kocacık
Tokat ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
kocacık, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'c', 'a', 'c', 'ı', 'k', şeklindedir.
kocacık kelimesinin tersten yazılışı kıcacok diziliminde gösterilir.