kökçük

kökçük, -ğü

a. bit. b. Ana kökün dallanmasıyla oluşan ikincil kök.

kökçük İng. rhizoid

(Yun. rhiza: kök; eidos: şekil) Kara yosunlarında olduğu gibi ilkel bitkilerde bulunan, tek veya çok hücreden oluşmuş kök görevini yapan basit yapılar. Rizoit.

kökçük Fr. radicelle

(botanik)

kökçük İng. rhizoid

Bazı bitkilerde bulunan, tek veya çok hücreden oluşmuş, kök görevini yapan basit yapılar, rizoit.

kökçük için benzer kelimeler

cücük saran kökçük

kökçük, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ö', 'k', 'ç', 'ü', 'k', şeklindedir.
kökçük kelimesinin tersten yazılışı küçkök diziliminde gösterilir.