kokuşmak
kokuşmak
kokuşmak
kokuşmak
kokuşmak Osm. tefessüh
(nsz) 1. Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokmak, taaffün etmek: Çöpler kokuşmuş. 2. mec. Kişi, toplum vb. bozularak özelliğini yitirmek, tefessüh etmek. 3. hlk. Koklaşmak: Öpüşürken, kokuşurken çıkageldi kocası... -M. Ş. Esendal.
kokuşmak
Koklaşmak.
kokuşmak
Bir yerde uzun süre oturmak.
kokuşmak Osm. tefessüh
bk. sasımak.
kokuşmak, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'k', 'u', 'ş', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
kokuşmak kelimesinin tersten yazılışı kamşukok diziliminde gösterilir.