kolon

(I) a. 1. mim. Sütun: “Mermer kolonları, eski heykelleri önüne gelen alıp gitmişti.” -N. Cumalı. 2. Katlardaki döşemeleri birbirlerine bağlayan düşey boru.

(II) a. anat. Kalın bağırsağın gödenden önceki bölümü.

1. Anne karnındaki yavru, cenin. 2.bk. kulun-1.

At ve eşek yavrusu.

1. Omurgalılarda kalın bağırsağın rektumdan önce gelen, dışkıdan fazla suyu emen bölgesi. 2. Böceklerde bağırsağın ikinci bölgesi. 3. Elektron mikroskobunda elektromanyetik merceklerin yerleştirildiği, içinden elektronların geçtiği havası boşaltılmış metal boru.

Katlardaki döşemleri birbirlerine bağlıyan düşey boru.

Takla atarak birbirinin omuzuna, çıkan ve bir «sütun» oluşturulan görünüş bk. dörtlü kolon, üçlü kolon.

1. (colon) Kosta Rika ve EI Salvador ulusal paralarının adı. 2. (colonist) Ortaçağda senyörlere ait toprağı işleyen ve elde ettiği ürünü onunla paylaşan köle sınıfı ile özgür sayılan kişilerin oluşturduğu sınıf arasında yeralan çiftçi sınıfı.

(biyoloji)

anat. 1. Sütun. 2. Kalın bağırsakların sekumla rektum arasında yer alan kesimi.

kolon için benzer kelimeler

kolon, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'l', 'o', 'n', şeklindedir.
kolon kelimesinin tersten yazılışı nolok diziliminde gösterilir.