koltuk

a. 1. Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer: “Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı.” -H. E. Adıvar. 2. Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye: “Ta yan beline kadar gömüldüğü koltuğunun içinden ileriye doğru uzandı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Eski düğünlerde damatla gelinin eve girerken konuklar arasından kol kola geçmeleri töreni: “Babamız, annemizi gelin geldiği ilk gün şu merdivenin alt başında karşılamış, 'koltuk' yapılmıştı.” -H. C. Yalçın. 4. Yapıcılıkta yan destek. 5. den. Demirledikten sonra gemiyi iskeleye, rıhtıma veya başka bir gemiye bağlayan ip. 6. mec. Koltuklama veya koltuklanma: O koltuktan hoşlanmaz. 7. mec. Kayırma, destek: Dayısının koltuğunda sırtı yere gelmez. 8. mec. Yüksek mevki, makam: Koltuk kavgası. 9. argo Genelev: “Burası Mesut Bey adında bir herifin koltuğudur.” -H. R. Gürpınar. 10. hlk. Mısır ve buğday fidesinin yanlarından çıkan filizler. 11. esk. Kenar, tenha yer.

Küçük oda

1.bk. koltak. 2. Fırının köşesi : Benim ekmeğim koltuktan olsun, çünkü pişkin olur.

Gemiyi demirledikten sonra iskeleye, rıhtıma ya da başka bir gemiye bağlayan ip.

Mısır ve buğday fidesinin yanlarında çıkan filizler.

Yapılarda duvarların birleştiği yer, köşe.

(biyoloji)

Sinema 1. Sinemada, oturacak yer birimi olarak kullanılan terim. 2. Sinemalarda, birinciden sonra salonun arkasına doğru uzanan, bazen lüks koltuk olarak ikinci bir bölünmeye de uğrayan bölüm.

Topalların yürüyebilmek için kullandıkları koltuk altı deyneği. (İnönü -Eskişehir)

Amasya ili, Gümüşhacıköy ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Karabük ili, Ovacık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bir takımyıldızın adı.

(astronomi)

koltuk için benzer kelimeler

koltuk, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'l', 't', 'u', 'k', şeklindedir.
koltuk kelimesinin tersten yazılışı kutlok diziliminde gösterilir.