koltukçu
a. 1. Koltuk yapan veya satan kimse. 2. Eski ev eşyası alıp satan kimse. 3. Koltuk meyhanesi işleten kimse. 4. Koltuğunun altına elbise ve halı atıp sokak sokak dolaştırarak satan kimse. 5. Düğünlerde ev düzenlenmesine yardım edip gelinle damada destek olan kimse: Ertesi cuma günü koltukçular gelip gelin odasını düzeltecekler. -M. Ş. Esendal. 6. mec. Yüze karşı övmeyi huy edinmiş kimse.
koltukçu, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'l', 't', 'u', 'k', 'ç', 'u', şeklindedir.
koltukçu kelimesinin tersten yazılışı uçkutlok diziliminde gösterilir.