koltuklamak
(-i) 1. Koltuğu altına almak: Tablolarını koltuklayarak İstanbul'a dönerken, Etimesgut köyünün elektriklerini görmüş. -F. R. Atay. 2. Koltuğa girmek: Karşıladılar, koltuklayıp içeri aldılar. 3. mec. Kıvanç verecek biçimde övmek, koltuklarını kabartacak sözler söylemek, pohpohlamak: Maşallah da maşallah! Kırk bir kere! Tuh tuh! diyerek karşıladılar; koltuklayıp içeriye, camekâna aldılar. -E. E. Talu.
koltuklamak
1. Pohpohlamak, abartmak, övmek. 2. Kışkırtmak, fit vermek, desteklemek : Ahmet'i arkadaşları koltuklayıvermişler o da öğretmeniyle kavga etmiş.
koltuklamak, 11 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'l', 't', 'u', 'k', 'l', 'a', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
koltuklamak kelimesinin tersten yazılışı kamalkutlok diziliminde gösterilir.