kömeç

kömeç, -ci

a. bit. b. Papatya ve ayçiçeğinde olduğu gibi, sapın yassılaşmış ve genişlemiş ucu üzerinde çiçeklerin yan yana toplanmasıyla oluşan çiçek durumu.

kömeç

İki saç arasında ya da külde pişirilen mayasız ekmek.

kömeç

Ebegümeci.

kömeç

Balgümeci.

kömeç

Ebegömeci.

kömeç Osm. kumme

(botanik)

Kömeç

Bartın ili, Kurucaşile ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kömeç

Tokat ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

kömeç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ö', 'm', 'e', 'ç', şeklindedir.
kömeç kelimesinin tersten yazılışı çemök diziliminde gösterilir.