konak
(I) a. 1. Büyük ve gösterişli ev: Konaktan tekrar mektebe döndükten sonra uzun zaman boynu bükük dolaştım. -E. İ. Benice. 2. Vali, kaymakam gibi yüksek dereceli devlet görevlilerinin resmî konutu. 3. hay. b. Konakçı. 4. esk. Araba veya hayvanla bir günde alınan yol: Buradan orası beş konaktır. 5. esk. Yolculukta geceyi geçirmek için inilen, konaklanılan yer.
konak, -ğı
(II) a. hlk. 1. Kundak çocuklarının başlarında görülen kepek tabakası. 2. Gözde oluşan ince tabaka.
konak Fr. Rhypia
konak
1. Saçtaki kepek. 2. Küçük bebeklerin başlarındaki kepek tabakası. 3. Cilt üzerinde kalan çıban ya da çiçek hastalığı izi. 4. Yaraların sert kabuğu. 5. Koyunların tüyleri arasındaki kir ve yün topakları. 6. Afyon alınırken, sütü içine karışan kozalak kabuğu. 7. Darı içinde bulunan kepek ve kabuk.
konak
1. Konuk, misafir. 2. Yolculukta geceyi geçirmek üzere yapılan yer, han.
konak
Yeni doğmuş buzağının pisliği.
konak
Bir günlük yol aldıktan sonra varılan köy, bucak, kent.
konak
Ölmüş bit kabuğu.
konak
Konuk.
konak
İki katlı köy evi.
konak
Durak, uzun bir yolculuk sırasında dinlenilen yer
konak
bk. konakçı.
konak İng. host
Bir asalağın hayatının tümünü ya da bir kısmını içinde ya da üzerinde geçirdiği, besin ihtiyacını ve korunmasını sağladığı organizma.
konak Fr. hôte
(zooloji)
konak İng. host
Bir parazitin hayatının tümünü veya bir kısmını içerisinde veya üzerinde geçirdiği, besin ihtiyacını veya korunmasını sağladığı organizma, konakçı.
konak İng. host
1. Bir parazitin veya enfeksiyöz etkenin hayatının tümünü veya bir kısmını içerisinde veya üzerinde geçirdiği, besin ihtiyacını veya korunmasını sağladığı hücre veya organizma. 2. Enfekte olmuş canlı.
konak
Çatısı kiremitli ev. (Dereyazıcı *Alaca -Çorum)
konak İng. host
Bir asılağın hayatının tümünü ya da bir kısmını içinde ya da üzerinde, geçirdiği ve besin ve korunmasını sağladığı organizma.
konak
1. Konuk olunan yer, menzil, müsafirhane. 2. Misafir. 3. Bir konaklık yer
koñak, (koñrak, kolak (II))
Başta saç aralarında olan kepek
koñak, (konuk)
Göz bebeği yerindeki aklık, pus
Konak, -k'ı
öz. a. (ko'nağı) İzmir iline bağlı ilçelerden biri.
Konak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Konuk, misafir. 2. Konuk olunan yer.
Konak
Bartın ili, Kumluca bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Çankırı ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Denizli ili, Baklan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Denizli ili, Tavas ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Diyarbakır ili, Eğil ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Giresun ili, Şebinkarahisar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Hakkâri ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Malatya ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Mardin ili, Kocatepe bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Muğla ili, Selimiye bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Ordu ili, Gölköy ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Şanlıurfa ili, Çamlıdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Trabzon ili, Küçükdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Konak
Uşak ili, Eşme ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
konak için benzer kelimeler
konak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'n', 'a', 'k', şeklindedir.
konak kelimesinin tersten yazılışı kanok diziliminde gösterilir.