konakçı

a. esk. 1. Toplu olarak yapılan yolculukta konak yeri sağlamakla görevli kimse. 2. tar. Sefere çıkan askerlerin önünden gidip konak yeri sağlamakla görevli subay. 3. hay. b. Asalağın erginini veya gelişim evrelerinden herhangi birini taşıyan canlı, konak.

Konuğa yer hazırlayan kimse.

Otelci.

Asalağın erginini ya da gelişim evrelerinden herhangi birini taşıyan canlı. a. bk. arakonakçı, son konakçı.

Konak.

Sefere çıkan askerin önünden gidip konak yeri sağlamakla görevli subay.

Konak hazırlamak için önce giden kimse

konakçı için benzer kelimeler

konakçı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'n', 'a', 'k', 'ç', 'ı', şeklindedir.
konakçı kelimesinin tersten yazılışı ıçkanok diziliminde gösterilir.