konik

konik, -ği Fr. conique

a. mat. 1. Tabanı daire biçiminde olan bir koninin bir düzlemle ara kesiti: Çember, elips, hiperbol ve parabol birer koniktir. 2. sf. Koni biçiminde olan veya koni ile ilgili olan, mahruti: Konik yüzey.


konik

Çekirge.


konik

Köpek yavrusu.


konik İng. conic, conic section

Bir durgan noktaya olan uzaklığının bir durgan doğruya olan uzaklığına oranı e ile gösterilen bir durgan sayıya eşit olacak biçimde devinen bir noktanın gezeneği olan düzlemsel eğri.


konik Osm. mahrûtiye

(matematik)


konik Osm. mahrûtî

(matematik)


konik için benzer kelimeler


konik, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'n', 'i', 'k', şeklindedir.
konik kelimesinin tersten yazılışı kinok diziliminde gösterilir.