konik
a. mat. 1. Tabanı daire biçiminde olan bir koninin bir düzlemle ara kesiti: Çember, elips, hiperbol ve parabol birer koniktir. 2. sf. Koni biçiminde olan veya koni ile ilgili olan, mahruti: Konik yüzey.
konik
Çekirge.
konik
Köpek yavrusu.
konik İng. conic, conic section
Bir durgan noktaya olan uzaklığının bir durgan doğruya olan uzaklığına oranı e ile gösterilen bir durgan sayıya eşit olacak biçimde devinen bir noktanın gezeneği olan düzlemsel eğri.
konik Osm. mahrûtiye
(matematik)
konik Osm. mahrûtî
(matematik)
konik için benzer kelimeler
konik, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'n', 'i', 'k', şeklindedir.
konik kelimesinin tersten yazılışı kinok diziliminde gösterilir.