konkordato
konkordato İt. concordato
konkordato İng. Concordat
a. (konkorda'to) ekon. ve huk. 1. Anlaşmalı iflas. 2. tar. Papalık makamıyla başka hükûmetler arasında yapılan anlaşma.
konkordato İng. Concordat
XI. yüzyıldan sonra, Papalık ile Katolik devletler arasındaki karşılıklı ilişkileri düzenleyen anlaşma.
konkordato, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, o harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'n', 'k', 'o', 'r', 'd', 'a', 't', 'o', şeklindedir.
konkordato kelimesinin tersten yazılışı otadroknok diziliminde gösterilir.