kontekst

kontekst Fr. contexte

a. 1. dil b. Bağlam. 2. Olaylar, durumlar, ilişkiler örgüsü, bütünlük, bağlam: “Her yapının hem görüntüsel hem manevi bir bütünlüğü vardır. Kişiliği ancak bu kontekst içinde vurgulanır.” -H. Taner. 3. db. Çevre.


kontekst, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'n', 't', 'e', 'k', 's', 't', şeklindedir.
kontekst kelimesinin tersten yazılışı tsketnok diziliminde gösterilir.