konum

konum

a. 1. Bir kimsenin veya bir şeyin bir yerdeki durumu veya duruş biçimi, pozisyon: “İnsanın tabii konumunu en uygun biçim içinde devam ettirme tavrı medeni bir yaşayış tuzağına düşmeden de gösterilebilir.” -İ. Özel. 2. coğ. Yeryüzünde bir noktanın, enlem ve boylamların yardımıyla bulunan yeri, konuş. 3. coğ. Bir şehrin uzak ve yakın çevresiyle her türlü ilişkisini sağlayan ve şehrin gelişmesini etkileyen coğrafi şartlarının bütünü.


konum

Göçebelerin göç ettikleri yer, konak yeri, bir mevsim durulan yer : Kürt konumu, yörük konumu.


konum İng. position

Bir dizgide, bir damganın oturabildiği ve bir sıra sayısınca tanıtılabilen her bir yer.


konum

bk. bölge


konum İng. position
konum

bk. yer


konum İng. geographical location

Bir kentin uzak ve yakın çevresiyle her türlü ilişikislni sağlayan ve kentin gelişmesini etkileyen coğrafya koşullarının tümü. bk. konuş.


konum İng. position

Taneciğin yeri, bunu veren konsayılar.


konum İng. position

Bir nesnenin seçilen bir başvuru noktasına, eksenine ya da eksenlerine göre yeri.


konum İng. position

Üzerinde bir konaç dizgesi oluşturulan bir uzayda, konaçları aracılığıyla belirlenen nokta.


konum İng. orientation

Tanelerin birbirlerine göre durumu.


konum Osm. mevki' şartları

(konuş) (coğrafya)


konum

bk. durum.


konum Dgr. stellung
konum İng. position

1. matematik: Bir nesnenin özdeksel durumu. 2. coğrafya: Enlem ve boylamlara göre yeryüzünde bulunulan yer.


konum İng. position [statistical)

Bir ölçme aracını oluşturan birim ya da değerlerin ölçüm sürekliliği üzerindeki göreli yeri.


konum için benzer kelimeler


konum, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'n', 'u', 'm', şeklindedir.
konum kelimesinin tersten yazılışı munok diziliminde gösterilir.