konuşma

a. 1. Konuşmak işi: “Hurşit hiç karışmıyordu konuşmaya.” -A. Kulin. 2. Görüşme, danışma, müzakere. 3. Dinleyicilere bilim, sanat, edebiyat vb. konularda bilgi vermek için yapılan söyleşi, konferans: “Bu konuşmaya nihayet verirken okumak terbiyesinden bahsetmek lazımdır.” -Y. K. Beyatlı.

Bir oyunda iki kişinin birbiriyle konuşması.

Düşünceyi sözle ifade etme işi. Aynı dili konuşan bireyler arasında sözle anlaşma biçimi.

Bir konuyu, iddiasız olarak inceliyen söylev.

Azerbaycan Türkçesi: danışıg; Türkmen Türkçesi: gepleşik; Gagauz Türkçesi: konuşmak ~ lafetmäk;Özbek Türkçesi: sozlaşuv; Uygur Türkçesi: sözlişiş; Tat: söyläşü ~ süz alışu ~ söyläm; Başkurt Türkçesi: höyläşew; Kmk: söylew ~ lakır; Krç.-Malk.: söleşiw ~ uşak; Nogay Türkçesi: söylesüw; Kazak Türkçesi: söylesuw; Kırgız Türkçesi: süylöşüü; Alt:: kuuçın-ermek; Hakas Türkçesi: çooh; Tuva Türkçesi: çugaa; Şor Türkçesi: çook ~ çooktaş; Rusça: razgovor

Bir oyunda iki kişi arasında söylediği, oyuna göre düzenlenmiş sözler.

İnsanın, dili kullanma yoluyla çevresindekileri iletişimde bulunması, onlara kendi düşünce ve duygularını bildirmesi.

Bilim savı taşıyan ve bir konuyu inceleyen söylev.

konuşma için benzer kelimeler

konuşma, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'n', 'u', 'ş', 'm', 'a', şeklindedir.
konuşma kelimesinin tersten yazılışı amşunok diziliminde gösterilir.