konuşucu
konuşucu
a. 1. Konuşmacı: Geleceği günler ev halkınca bir sevinç arifesi yaşanırdı. Çünkü Celâl Bey çok iyi bir konuşucuydu. -H. Taner. 2. Kusursuz, düzgün, güzel, tatlı söz söylemesini bilen kimse.
konuşucu, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'n', 'u', 'ş', 'u', 'c', 'u', şeklindedir.
konuşucu kelimesinin tersten yazılışı ucuşunok diziliminde gösterilir.