köşe

a. 1. Birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye: Kutunun sivri köşesi. 2. İki duvarın birleştiği girintili veya çıkıntılı yer: “Seniha Hanım parmağını odanın köşesine uzattı.” -P. Safa. 3. İki sokağın veya caddenin kesiştiği yer, büküç: “Türk kadınları alacalı bir ipek kumaş gibi köşeye birikmişlerdi.” -Ö. Seyfettin. 4. Bölüm, yer veya yan: “Burgaz'ın sokaklarında her köşeden Türkçe işitiliyor.” -Y. K. Beyatlı. 5. mec. Kuytu, tenha veya ücra yer. 6. mec. Kimsenin kolay kolay uğramadığı yer: “İlk adımda otel, han, kahve köşeleri bulmak ihtiyacı baş gösterecek.” -R. H. Karay. 7. sp. Futbol alanını oluşturan yan ve kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri, korner.

Kesici araçları bilemeye yarayan bir çeşit taş, bileği taşı.

Kadınların başlarına takarak yüzlerine ya da şakaklarına sarkıttıkları gümüş ya da altın süs eşyası.

Dört yönden her biri.

Yapıda köşelere konulan büyük ve düzgün taş.

Deriden kesilmiş, çarık dikmekte kullanılan sırım.

1. Kanepe yastığı. 2. Gelin ya da sünnet çocuğu için hazırlanan yer.

1. Ocağın bir kenarı. 2. Ocak başı. 3.bk.köş (II)-1.

Ayrılık, anlaşmazlık, aykırılık : Ahmet gene köşe çıkardı.

Halının bir köşesine yapılan bir çeşit süs, köşe motifi.

Ayaktopu alanını oluşturan yan ve kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri.

bk. açı.

1. Bir açıyı belirleyen iki yarıdoğrunun kesiştiği nokta. 2. Çokgen tanımında sözü geçen (…) noktalarından biri 3. Verilen bir çok yüzlünün yüzlerini oluşturan çokgenlerin köşelerinden biri. 4- Yalınca tanımında sözü geçen (…)noktalarından biri.

İki ya da daha çok sayıdaki metal parçanın birbirlerine bağlandığı yer.

köşe için benzer kelimeler

köşe, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ö', 'ş', 'e', şeklindedir.
köşe kelimesinin tersten yazılışı eşök diziliminde gösterilir.