köşe
a. 1. Birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye: Kutunun sivri köşesi. 2. İki duvarın birleştiği girintili veya çıkıntılı yer: Seniha Hanım parmağını odanın köşesine uzattı. -P. Safa. 3. İki sokağın veya caddenin kesiştiği yer, büküç: Türk kadınları alacalı bir ipek kumaş gibi köşeye birikmişlerdi. -Ö. Seyfettin. 4. Bölüm, yer veya yan: Burgaz'ın sokaklarında her köşeden Türkçe işitiliyor. -Y. K. Beyatlı. 5. mec. Kuytu, tenha veya ücra yer. 6. mec. Kimsenin kolay kolay uğramadığı yer: İlk adımda otel, han, kahve köşeleri bulmak ihtiyacı baş gösterecek. -R. H. Karay. 7. sp. Futbol alanını oluşturan yan ve kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri, korner.
köşe Fr. Coin
köşe
Kesici araçları bilemeye yarayan bir çeşit taş, bileği taşı.
köşe
Kadınların başlarına takarak yüzlerine ya da şakaklarına sarkıttıkları gümüş ya da altın süs eşyası.
köşe
Dört yönden her biri.
köşe
Yapıda köşelere konulan büyük ve düzgün taş.
köşe
Deriden kesilmiş, çarık dikmekte kullanılan sırım.
köşe
1. Kanepe yastığı. 2. Gelin ya da sünnet çocuğu için hazırlanan yer.
köşe
1. Ocağın bir kenarı. 2. Ocak başı. 3.bk.köş (II)-1.
köşe
Ayrılık, anlaşmazlık, aykırılık : Ahmet gene köşe çıkardı.
köşe
Halının bir köşesine yapılan bir çeşit süs, köşe motifi.
< Far. gûşe) köşe.köşe İng. corner
Ayaktopu alanını oluşturan yan ve kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri.
köşe İng. corner
köşe
bk. açı.
köşe İng. vertex (pl. vertices)
1. Bir açıyı belirleyen iki yarıdoğrunun kesiştiği nokta. 2. Çokgen tanımında sözü geçen ( ) noktalarından biri 3. Verilen bir çok yüzlünün yüzlerini oluşturan çokgenlerin köşelerinden biri. 4- Yalınca tanımında sözü geçen ( )noktalarından biri.
köşe İng. corner
İki ya da daha çok sayıdaki metal parçanın birbirlerine bağlandığı yer.
köşe için benzer kelimeler
köşe, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ö', 'ş', 'e', şeklindedir.
köşe kelimesinin tersten yazılışı eşök diziliminde gösterilir.