kötücül

kötücül

sf. 1. Kötülük isteyen (kimse). 2. Kötü niyetli: “Geçkin kızla yakışıklı, kötücül genç adamın dansları, hemen herkesin dile getirebileceği bir an.” -S. İleri. 3. Kötü huylu.


kötücül İng. malignant

Anaplazi, invazyon ve metastaz özelliklerine sahip olan, tedaviye direnç gösteren, habis, malign, kötü huylu.


kötücül için benzer kelimeler


kötücül, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ö', 't', 'ü', 'c', 'ü', 'l', şeklindedir.
kötücül kelimesinin tersten yazılışı lücütök diziliminde gösterilir.