koyuntu

koyuntu

a. hlk. 1. Sıkıntı, üzüntü, keder. 2. Sopa, baston koymaya yarayan yer: “Köroğlu azdıkça azar ve sonunda koyuntulardan birinin arkasına dayadığı bekçi sopası gibi bastonunu alırdı.” -R. N. Güntekin.


koyuntu

Sıkıntı, üzüntü, keder.


koyuntu

Etkili, dokunaklı, acıklı


koyuntu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'y', 'u', 'n', 't', 'u', şeklindedir.
koyuntu kelimesinin tersten yazılışı utnuyok diziliminde gösterilir.