küfe
a. 1. Genellikle söğüt veya başka ağaç dallarından örülen, yük taşımaya yarayan, kaba ve dayanıklı sepet: Yolun kenarındaki kayanın üstüne küfesini koydu. -A. H. Müftüoğlu. 2. sf. Bu sepetin alabildiği miktarda olan: Çardağın önünde o gün dizmeleri gereken sekiz küfe tütün duruyordu. -N. Cumalı. 3. mec. Kaba et, kıç.
küfe
Kadınların başlarına giydikleri altınlı fes
küfe
1. Hayvanlara sulu yiyecek vermek amacıyla kullanılan fıçı biçiminde ağaç kap. (-Samsun) 2. Ahırda biriken gübreyi dışarı çıkarmakta kullanılan hasır sepet. (Yenikent *Aksaray -Niğde)
küfe, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ü', 'f', 'e', şeklindedir.
küfe kelimesinin tersten yazılışı efük diziliminde gösterilir.