külçe

külçe Far. kul³çe

a. 1. mdn. Eritilerek kalıba dökülmüş maden veya alaşım: “Bilmeyenin elinde en modern aletler bir maden külçesi hâline gelir.” -M. Kaplan. 2. sf. Eritilerek kalıba dökülmüş olan: “Yüzlerce yıllık gözyaşı, bir külçe altına değmez.” -F. R. Atay. 3. Yığın durumundaki nesnelerin oluşturduğu küme: “Bu vücut, bütün azası kırılmış, birbiri üstüne yığılmış bir külçe hâlinde.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


külçe

1.bk. külür (I)-1. 2.bk. külür (I)-2. 3.bk.külür (I)-3. 4.bk. külür (I)-5.


külçe

Külde, tepside, saçta pişen, mayasız çörek, mısır ekmeği


külçe

Saç ya da taş üzerinde pişirilen bazlama gibi ufak ekmek


külçe

Simit biçiminde adak ekmeği


külçe

Çocuklara yapılan çörek.


külçe

1. Bir çeşit tepsi böreği. 2. Bir çeşit cevizli pasta.


külçe İng. buillion

Altın, gümüş veya diğer değerli madenIerin eritilerek kalıba dökülmüş çubuk biçimi.


külçe İng. bullion
külçe İng. bullion

Altın ve gümüş gibi değerli yeraltı ürünlerinin işlenmemiş durumları.


külçe İng. İngot

Dökme işlemi ile elde edilmiş metal parça.


külçe

[külce, külse, külür]: 1. Külde pişirilerek yapılan ramazan pidesi. (Karaağaç *Bozüyük -Bilecik) 2. Kırık mısırdan yapılan tava ekmeği. (Hacılar *Güdül -Ankara) [külce] : (Karaçam -Bilecik) [külse] : (Kadıobası *Güdül -Ankara) [külür] : (Gönenköy -Isparta)


külçe

bk. küliçe


Külçe Alm. Massel

külçe için benzer kelimeler


külçe, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 'l', 'ç', 'e', şeklindedir.
külçe kelimesinin tersten yazılışı eçlük diziliminde gösterilir.