külkedisi

külkedisi

sf. (kü'lkedisi) 1. Çok üşüyen, ateşin yanından ayrılmayan (kimse): “Dünkü kaplan, bir külkedisi yumuşaklığı ile göğsüme yaslandı.” -A. Gündüz. 2. Uyuşuk, miskin (kimse). 3. Pasaklı, görgüsüz (kadın): “O kibar adam bu külkedisine tenezzül eder mi hiç.” -E. E. Talu.


külkedisi

Vücudun ağrıyan, acıyan, şişen kısmına sarmak için küle sokulmuş ıslak bez : Ali ağaçtan düşmüş, koluna hemen külkedisi saralım.


külkedisi, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 'l', 'k', 'e', 'd', 'i', 's', 'i', şeklindedir.
külkedisi kelimesinin tersten yazılışı isideklük diziliminde gösterilir.