külkedisi
sf. (kü'lkedisi) 1. Çok üşüyen, ateşin yanından ayrılmayan (kimse): Dünkü kaplan, bir külkedisi yumuşaklığı ile göğsüme yaslandı. -A. Gündüz. 2. Uyuşuk, miskin (kimse). 3. Pasaklı, görgüsüz (kadın): O kibar adam bu külkedisine tenezzül eder mi hiç. -E. E. Talu.
külkedisi
Vücudun ağrıyan, acıyan, şişen kısmına sarmak için küle sokulmuş ıslak bez : Ali ağaçtan düşmüş, koluna hemen külkedisi saralım.
külkedisi, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ü', 'l', 'k', 'e', 'd', 'i', 's', 'i', şeklindedir.
külkedisi kelimesinin tersten yazılışı isideklük diziliminde gösterilir.