külte

külte

a. 1. Külçe. 2. jeol. Kayaç. 3. hlk. Demet, bağlam.


külte Fr. pénicille
külte Fr. pénicille, pénicillum
külte Fr. Glomérule
külte

1. Bağlam, demet, düzine. 2. İki elin tutabileceği kadar ufak ot bağlamı. 3. Buğday bağlamı. 4. Bir araya bağlanmış mısır koçanları, kuru biber dizileri: Bir külte biber dizimiz var. 5. İplik çilesi, kelep.


külte

Toplu, çok.


külte

Balta ya da keserin çivi çakılan kalın yanı.


külte

İç içe konmuş 3-4 yufka ekmeğinin katlanmış biçimi: Fatmalardan bir külte ödünç ekmek iste.


külte

Onbeş, yirmi sıra inci dizisi.


külte

Çöreklenmiş yılan.


külte

Dört saplı, üzerinde çamur, toprak taşınan tahta araç, teskere.


külte

1. Bağlam, düzine. 2 Yığın.


külte

Kadınların saçlarım toplamakta kullandıkları bir yanı açık süs eşyası.


külte

bk. taş.


külte

bk. kayaç,.


külte için benzer kelimeler


külte, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 'l', 't', 'e', şeklindedir.
külte kelimesinin tersten yazılışı etlük diziliminde gösterilir.