kümük

kümük

1. Basık burunlu. 2. Dişi dökülmüş (kimse): Künük insan ağır yemek yer.


kümük

Ucu kalın, kırık, küt: Kümük uçlu kalem.


kümük

1. Küçük kulaklı keçi. 2. Kulağı kesik (hayvan için).


kümük

1. Küçük. 2. Kısa boylu (kadın): Kümük teyze.


kümük

Gövdesi kesilmiş ağaç : Elma ağacını kümük hale getirmişler.


kümük

1. Çürük diş, aşık, kemik vb.


kümük

Topraktan çıkarılan yuvarlak, küçük kökler.


kümük, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 'm', 'ü', 'k', şeklindedir.
kümük kelimesinin tersten yazılışı kümük diziliminde gösterilir.