küt

küt

(I) sf. 1. Kısa ve kalınca: Küt parmaklar. 2. Keskin olmayan.

II) a. Tahta vb. katı şeylere vurulduğunda çıkan ses: Küt diye vurdu.

III) a. sp. Smaç.

küt

Kötürüm, sakat.

küt

Kuluçka tavuğun altındaki bozulmuş yumurta.

küt

Kesme özelliği, sivriliği kaybolmuş kesici araç.

küt

1. Tandıra pişirilmek için yapıştırılan hamurdan düşen parçalar. 2.bk. kötürge (IV).

küt

Kısa, yuvarlak (burun için).

küt

Kepçe vb, eşyaların asıldığı yuvarlak ağaç çivi.

küt

Pulluk, saban.

küt

Çekirdekli pamuk.

küt

Eli ayağı tutmayan, inmeli (kimse).

küt

İnmeli; çolak; kötürüm; sakat

küt

Uyuşuk, karmaşık, körelmiş

---

küt için benzer kelimeler

---

küt, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 't', şeklindedir.
küt kelimesinin tersten yazılışı tük diziliminde gösterilir.