kütük

a. 1. Kalın ağaç gövdesi: “Etrafına gölge salmayan, yemiş vermeyen hangi kütük baltadan kurtulur?” -H. E. Adıvar. 2. Kesilmiş ağaç gövdesi: “Kenara iri zeytin kütükleri istif edilmişti.” -R. H. Karay. 3. Kesimden sonra ağaç gövdesinin toprakta kalan bölümü: “Çamlıkları yarıyoruz, ağaçların kütüklerinden atlıyoruz, ne bir köy ne bir ses var.” -M. Ş. Esendal. 4. Asma fidanı: “Kütüklerin üstündeki koruklara otlar tırmanan bahçeyi bir daha geçiyoruz.” -F. R. Atay. 5. Resmî kayıt defteri, ana defter. 6. Nüfus kütüğü. 7. bl. Bir arada işlenen ve birbirleriyle ilgili olan kayıtların tümü. 8. mdn. Kütük demir. 9. mec. Görgüsüz, kaba kimse: “Biraz sonra bizim kütük kanepenin üstüne oturmuş, ayaklarıyla yerdeki yaprakları eziyordu.” -H. E. Adıvar.

Makara: Kütük tükendi.

Yük kayığı.

Lahana: Kütük turşusu.

Semerin ağaç takılmadan önceki kabataslak kısmı.

1. Küspe. 2. Kalıba dökülerek tuğla biçimi verilmiş tezek.

1. Deri kazımakta kullanılan ağaç. 2. Kasap ve çapulacı tezgâhı.

Kağnı, araba tekerleği parmaklıklarının çakıldığı, ortadaki kalın ağaç.

Ailenin büyüğü.

Birbirleriyle ilişkili, düzenlenmiş bir tutanaklar topluluğu.

sicil.

Genellikle, bir yanı 15 ile 30 cm. arasında olan, dördül kesitli haddelenmiş uzun metal parça.

(coğrafya)

(tarım)

Hafif donanma sınıfından, ırmaklarda ve çıkarmalarda taşıt aracı olarak kullanılan tekne.

İki bacaklı bakırcı sandalyası. (-Maraş)

kütük için benzer kelimeler

kütük, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 't', 'ü', 'k', şeklindedir.
kütük kelimesinin tersten yazılışı kütük diziliminde gösterilir.