leş

leş Far. l¥şe

a. 1. Kokmuş hayvan ölüsü: “Yollarda insan, at ve deve leşleri nadir değildir.” -F. R. Atay. 2. sf. Çok kötü kokan.

leş Fr. Débris cadavériques
leş

Tane : Elmaları çocuklara üçer leş dağıttım.

leş

1. Tabaklanacak derilerin üstündeki et parçaları. 2. Et : Dün gece tavşan leşi yedik.

< Far. lâşe) leş

leş

1. Laşe, leş. 2. Ceset// kan leşi goturmak: katliam olmak, kan gövdeyi götürmek

---

leş için benzer kelimeler

---

leş, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, l harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'l', 'e', 'ş', şeklindedir.
leş kelimesinin tersten yazılışı şel diziliminde gösterilir.