levanten
levanten Fr. levantin
levanten İng. levantin
a. 1. Özellikle Tanzimat sonrasında büyük liman kentlerinde yoğunlaşan ve ticaretle uğraşan, Hristiyanlara verilen ad, tatlı su Frengi. 2. sf. Avrupalı gibi görünmeye özenen, züppe tavırlı: Orada levanten yaşamasından izlenimler edinerek öykülerine özgün bir atmosfer sağlar. -S. İleri. 3. sf. Bu tavra özgü olan: Beyoğlu'nun dar, soğuk ve levanten bir salonu... -Ö. Seyfettin.
levanten İng. levantin
Doğu Akdeniz ülkelerinde yerleşen ve ticari etkinliklerde bulunan Avrupa kökenli kişiler.
levanten, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
l harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'l', 'e', 'v', 'a', 'n', 't', 'e', 'n', şeklindedir.
levanten kelimesinin tersten yazılışı netnavel diziliminde gösterilir.