levanten

levanten Fr. levantin

a. 1. Özellikle Tanzimat sonrasında büyük liman kentlerinde yoğunlaşan ve ticaretle uğraşan, Hristiyanlara verilen ad, tatlı su Frengi. 2. sf. Avrupalı gibi görünmeye özenen, züppe tavırlı: “Orada levanten yaşamasından izlenimler edinerek öykülerine özgün bir atmosfer sağlar.” -S. İleri. 3. sf. Bu tavra özgü olan: “Beyoğlu'nun dar, soğuk ve levanten bir salonu...” -Ö. Seyfettin.


levanten İng. levantin

Doğu Akdeniz ülkelerinde yerleşen ve ticari etkinliklerde bulunan Avrupa kökenli kişiler.


levanten, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, l harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'l', 'e', 'v', 'a', 'n', 't', 'e', 'n', şeklindedir.
levanten kelimesinin tersten yazılışı netnavel diziliminde gösterilir.