loca

loca İt. loggia

a. 1. Tiyatro, sinema vb. eğlence yerlerinde veya parlamento salonlarında özel bölme: “Gittim, bir hışımla locanın kapısını açtım.” -N. Hikmet. 2. Masonların toplantı yeri.


loca

bk. özel bölme.


loca İng. box

Sinema Sinemalarda salonun dip bölümünde sıralanan, bazen yanlara doğru da uzanan, birbirinden ince bölmelerle ayrılmış beş altı kişilik özel izleyici yerleri.


loca İng. box

1. Orta çağda oyun yeri (bk. simultane) 2. Tiyatroda özel seyir yeri. Barok çağda İtalya'da ilk kez olarak kullanıldı.


loca, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, l harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'l', 'o', 'c', 'a', şeklindedir.
loca kelimesinin tersten yazılışı acol diziliminde gösterilir.