logos
a. (l ince okunur) dil b. ve fel. Deyi.
logos Dgr. Yun. legein
(Yun. legein = söylemek, konuşmak) Yunanca'daki ilk anlamı söz, sonradan düşünce, kavram, us, anlam, evren yasası anlamlarını da almış, Herakleitos'tan beri felsefenin temel kavramlarından biri olmuştur. 1. Söz, anlamlı söz; sözün anlamı. 2. (Mantıksal olarak) a. Deyiş. b. Kavram, c. (Platon ve Aristoteles'ten beri) Bir şeyi anlaşılır kılan mantıksal temel. d. Mantıksal olanın birliği e. Bilim ilkesi. 3. (Ruhbilimsel olarak) a. (Yunan felsefesinde) İnsan ruhunun usla ilgili bölümü, b. (Yeni insanbilimde) Yaşamın bilinçsiz güçlerinin karşısında etkin bilinç ilkesi. 4-(Fizikötesinde Herkakleitos ve Stoa'dan beri) Evren usu, evren yasası. 5. (Tanrıbilimsel olarak) a. Tanrı sözü. b. (Hellenizm felsefesinde) Tanrı ve evren arasındaki aracı. c. (Augustinus'tan beri) Her bilgiyi olanaklı kılan Tanrısal ışık; bilgi kaynağı.
logos, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
l harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'l', 'o', 'g', 'o', 's', şeklindedir.
logos kelimesinin tersten yazılışı sogol diziliminde gösterilir.