mânicilik

mânicilik, -ği

a. Mâni söyleme işi.


Manicilik, -ği

öz. a. fel. İranlı düşünür Mani'nin III. yüzyılda kurduğu ve iyilik kötülük esasına dayalı dinî öğreti, Manihaizm.


mânicilik, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'â', 'n', 'i', 'c', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
mânicilik kelimesinin tersten yazılışı kilicinâm diziliminde gösterilir.