mecelle
mecelle Ar. mecelle
mecelle
a. 1. Kitap. 2. huk. Fıkıh hükümleriyle bu konudaki türlü içtihadı bir araya getiren, Tanzimattan sonra hazırlanmış olan, yasa yerine kullanılan eser.
mecelle
1. Fıkıh kitaplarının işlemler bölümünden derlenip özet olarak bir araya getirilmiş kuralları kapsayan kitap. 2. Osmanlılarda ilk medenî kanun.
mecelle, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'c', 'e', 'l', 'l', 'e', şeklindedir.
mecelle kelimesinin tersten yazılışı ellecem diziliminde gösterilir.