meczup

meczup, -bu Ar. mec£°b

a. (meczu:bu) esk. 1. Tanrı aşkıyla aklını yitirmiş kimse. 2. Aklını yitirmiş kimse, deli: “Bunlardan başka köyün iki meczubu, bir cücesi vardır.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

---

meczup, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'c', 'z', 'u', 'p', şeklindedir.
meczup kelimesinin tersten yazılışı puzcem diziliminde gösterilir.